90 lat to bardzo piękny wiek. Doskonale o tym wie Pani Jadwiga Kwir ze wsi Trutnowy, która z uśmiechem na twarzy wkroczyła do czcigodnego grona seniorów, którzy mogą pochwalić się takim wiekiem.
Losy rodziny były skomplikowane i uzależnione od sytuacji w kraju.
Rodzice ojca – Eugeniusza pochodzili ze Śląska, natomiast mama – Stanisława mieszkała niedaleko Starogardu Gdańskiego. Rodzice poznali się w Kowalewie Pomorskim, gdzie chodzili do szkoły rolniczej.
- Rodzice taty mieszkali w Sosnowcu, natomiast dziadkowie ze strony mamy pochodzili z Lubelszczyzny. Mój dziadek pojechał do pracy do Ameryki.
Dzięki zarobionym tam pieniądzom – jeszcze przez II wojną światową – mogli kupić gospodarstwo w Demlinie w dzisiejszym powiecie starogardzkim. Dziś, kiedy ogląda film, w którym pokazani są Polacy odpływający statkiem z portu w Gdyni, to wyobrażam sobie, że wśród tych pasażerów mógł być mój dziadek. Rodzina mamy nie nacieszyła się zbyt długo gospodarstwem na Pomorzu, bo szybko została wysiedlona – opowiada nam Pani Jadwiga.
Po ślubie rodzice Pani Jadwigi zamieszkali w Sosnowcu i tam przetrwali czas wojny. Po jej zakończeniu rodzina przeniosła się ponownie na Pomorze, gdzie na świat przyszło jeszcze dwóch braci jubilatki – Jacek i Maciej. Rodowe gospodarstwo dziadków nie przypominało już tego sprzed wojny. Ostała się tylko stodoła, którą rolnicy wykorzystywali jako magazyn na zboże.
- Już w wieku 17 lat zdałam maturę, skończyłam Państwowe Liceum Rachunkowości Rolnej w Bolesławowie i niemal natychmiast otrzymałam nakaz pracy jako księgowa w zakładzie rolnym w Trutnowach. Dokument ten do dziś przechowuję jako pamiątkę. Tu nieprzerwanie pracowałam przez 43 lata. Na Żuławy przyjechałam w 1952 roku jako absolwentka szkoły w Bolesławowie i niektórzy mieszkańcy wsi mówili na mnie „Absolwentka”, bo nie wszyscy wiedzieli co to słowo oznacza. Okazało się, że naprzeciwko mojego miejsca pracy gospodarstwo rolne prowadzą … moi przyszli teściowie. Ich syn wypatrzył „Absolwentkę”, co skończyło się małżeństwem – z uśmiechem wspomina Pani Jadwiga.
I tak, mając 19 lat nasza bohaterka poślubiła Józefa Kwira. Wspólnie wychowali dwie córki Grażynę i Olę. Pan Józef w dalszym ciągu gospodarzył na roli, zajmował się hodowlą krów. Warto dodać, że rodzina Kwirów jako jedna z nielicznych w regionie nie poddała się kolektywizacji, za co ukarani zostali domiarami (dodatkowym podatkiem).
Czcigodna jubilatka doczekała się wnuczki Ewy i dwóch wnuków – Tomasza i Piotra oraz dwóch prawnuków – dziś 5-letniego Franka i 12-letniego Adama. Po przejściu na emeryturę Pani Jadwiga była aktywną słuchaczką Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Pruszczu Gdańskim, ale też chętnie oglądała premiery filmowe w kinie.
- Jednak najbardziej kochałam swój ogród, który nagradzany był nawet w konkursie „Piękna wieś pomorska”. Dziś nie mogę już tak dużo pracować, ale jeśli pozwala zdrowie, to chętnie zaglądam i zajmuję się moimi roślinami. Przez całe życie nie paliłam papierosów, prowadziłam aktywny tryb życia, a mieszkając na wsi miałam możliwość zdrowego odżywiania się. Myślę, że to jest moja recepta na długie życie – podsumowuje jubilatka.
Świętowanie niecodziennego jubileuszu trwało długo, a wśród licznych gości znalazł się również Dawid Pietrucha, wójt naszej gminy, którego jubilatka uraczyła krótkim koncertem na pianinie, bo warto wiedzieć, że Pani Jadwiga regularnie uatrakcyjnia rodzinne imprezy swoją grą.
- Nie spodziewaliśmy się takiego przyjęcia. To było coś niesamowitego.
Kochana Pani Jadwigo, 90 lat to wyjątkowy jubileusz, który świadczy o sile, miłości i pięknie życia. Myślę, że nie tylko ja, ale wszyscy mieszkańcy naszej gminy życzymy, by każdy dzień był pełen światła i uśmiechu, a otaczający Panią ludzie przynosili radość i troskę. Niech zdrowie dopisuje, a serce zawsze będzie pełne ciepła – życzy Dawid Pietrucha.
